We zoeken een dak. Om twee varkens op te houden. Dat bericht heeft heel wat aandacht getrokken. Tijd om te vertellen wat we zoeken en waarom.
Vorig jaar hebben we een proef gedaan met het houden van twee varkens op een braakliggend terrein op Katendrecht. We wilden graag weten of het mogelijk is om met een groep buren varkens te houden, midden in de stad, op een publieke plek. Dat bleek het geval. De door veel partijen voorspelde problemen bleven uit. De varkens zijn niet ontsnapt, niet gemarteld, er was geen sprake van stankoverlast, er braken geen dierziektes uit. En ook de protesten van moslimgroepen bleven uit. Sterker, de varkens werden geliefd en vertroeteld. De plek werd een levendige, populaire trekpleister voor een breed publiek. Er werd enthousiast afval ingezameld voor de varkens.
Ook werd de ambivalente houding die wij hebben ten opzichte van dieren pijnlijk duidelijk toen ze uiteindelijk naar de slacht gingen. We houden van dieren. En we eten dieren. Varkenshuis maakte zichtbaar wat we normaal gesproken (zeker in de stad, maar ook daarbuiten) niet meer zien: dat het eten van vlees geen triviaal ding is.
Op basis van de bevindingen van dit project en de vragen die zijn blijven liggen willen we een vervolgonderzoek doen. Met als centrale vraag: wat zou in brede zin het nut van het varken voor de stad Rotterdam kunnen zijn?
Om dat te kunnen onderzoeken gaan we op zoek naar nieuwe plekken en naar nieuwe manieren van het houden van varkens in de stad. En daarbij vragen wij ons af:
Leent de onbenutte restruimte op daken zich bijvoorbeeld voor het kleinschalig houden van varkens? En zo ja, welke ontwerpvragen dienen zich dan aan (denk aan toegankelijkheid, watervoorziening, beschutting, afhekking, vermaak)?
Kan het houden van varkens bijdragen aan het verkleinen van de afvalberg? Zijn er in de stad interessante gft-stromen die efficiënt aan de varkens gevoerd kunnen worden? We denken aan het afval van restaurants en supermarkten. Logistiek erg interessant als afstand tussen de afvalstroom en de varkens klein is. Bijvoorbeeld omdat de varkens op het dak staan.
Zijn er andere groepen denkbaar die voor de varkens zorgen dan buurtbewoners? Het eerste Varkenshuis had een grote groep verzorgers, een groep die elkaar nog niet kende voor aanvang van het project. Wat levert het op als een al bestaande en georganiseerde groep voor de varkens zorgt. Denk aan een school, een instelling, een bedrijf. Kan het ook door een particulier? De slager bijvoorbeeld.
Wat is er voor nodig om van een plek een goede plek te maken, voor zowel verzorger, bezoeker als varken? Kunnen we een set inrichtingstools en meubels ontwerpen die passen bij de stad en de varkens?
Kan het houden van varkens ook een meerwaarde hebben op plekken waar ook mensen zorg nodig hebben (denk aan zorginstellingen, revalidatiecentra en bejaardentehuizen)?
Hoe reageren betrokkenen/stedelingen als direct na de slacht twee nieuwe biggen geplaatst worden? En zou dat een plek kunnen zijn die op de lange termijn bewoond wordt door een zeug wiens biggen op andere plekken elders in de stad komen te staan? Daarvoor zoeken we een plek die langer beschikbaar is.
Is het op termijn mogelijk om een varkensproject geheel te financieren met de opbrengst van het vlees, en zo een zichzelf-financierende optie voor de invulling van braakliggende terreinen of groene (bruine) openbare ruimte te ontwikkelen?
In 2015 willen we drie verschillende nieuwe projecten opzetten. Hiervoor zoeken we:
En misschien zien we iets over het hoofd: wat zou nog meer leuk zijn?
Tja, waarom eigenlijk niet? Wij zien vooral kansen:
Ook de belangrijkste uitdaging "Hoe krijg je een slachtrijp varken weer het dak af?" lijkt niet onoverkomelijk. De varkens kunnen op het dak zelf geslacht worden. Maar ook dat is onderdeel van het onderzoek.
En hadden we al gezegd dat varkens dus echt heeel leuk zijn?
Foto Varken op dak door Henk Hartog